Ontploffingsgevaar!

De eerste keer stond hij wat onwennig voor mijn deur. Zijn moeder had van te voren niet verteld waar hij heen ging anders was hij vast niet mee gegaan. Gelukkig zag deze zorgzame moeder in dat er wel echt hulp nodig was. De gezelligheid was thuis de laatste tijd ver te zoeken. Ruzie, woede en strijd was aan de orde van de dag.

Tijdens die bewuste eerste sessie ontdooide hij langzaam, zeker ook toen hij zag wat de situatie met zijn moeder deed. Door de rood-groen cirkel te gebruiken werd dit heel duidelijk zichtbaar. Hij kwam er achter dat zijn huidige gedrag hem niet veel opleverde, maar hem vooral wat kostte. Gezelligheid, energie, een ongezellige sfeer in huis. Hij zag in dat het moest veranderen en dat daar dan ook voor hem veel winst te behalen was.

Dat is erg mooi want als kinderen door hebben dat het beter wordt als het bewuste gedrag verandert staan ze er voor open en willen ze ervoor gaan. Het werd nog mooier toen ik hem vertelde dat we dat met z’n drieën gingen aanpakken omdat ik ervan uit ging dat als hij “gewoon beter zijn best” had kunnen doen, hij dit al lang en breed gedaan had. Het was dus niet erg dat het hem niet alleen lukte, wat een opluchting.

Met de thermometer zijn we helemaal uit gaan pluizen waar zijn punt van ontploffen lag. Wat gebeurde er precies en op welk punt kon hij nog wel helder nadenken? Voortaan zou hij voor dit ontploffingspunt aan gaan geven dat hij even wat rust nodig had en heel belangrijk, zijn moeder stond hier ook voor open en zou hem die rust geven. De thermometer werd nagetekend en thuis opgehangen.

Als heel snel was er weer wat meer rust in huis en werden er weer wat vaker spelletjes gespeeld en was naar bed gaan geen dramatijd meer. Deze rust gaf zowel moeder als zoon weer vertrouwen in elkaar. Het idee van geven en nemen werd duidelijk omdat er weer vertrouwen was en de sfeer in huis weer fijn en aangenaam.

Hij voelt zijn woedebuien nu aan komen en zoekt even wat ruimte voor zichzelf op. Moeder weet dat dit goed werkt dus kan hij met een gerust hart even zijn eigen weg laten zoeken zonder wantrouwend te hoeven zijn.
Al na een paar sessies was duidelijk dat zij dit samen met vader erbij verder aan konden pakken. Er was een grote vooruitgang. Thuis weer een ontspannen sfeer en tijdens het eten wordt er weer gezellig gekletst, naar bed gaan is geen (groot) probleem meer en het vertrouwen is weer helemaal terug!
Missie geslaagd!