Leren omgaan met boosheid

Boosheid is een veel voorkomende emotie. Een emotie die door veel kinderen op een zodanige manier wordt geuit, dat ouders het vaak lastig vinden om mee om te gaan. Deze boze buien kunnen in sommige gezinnen het totale normale leven beheersen. Er zijn gezinnen waar kinderen zoveel boze buien hebben, dat ouders nergens meer op visite durven of gezinnen waarbij elk uitje “verstierd” wordt een boze dochter of zoon.
Boosheid is iets wat we over het algemeen niet willen, we houden van gezelligheid en saamhorigheid en daar past boos zijn over het algemeen niet in thuis.
Toch is boos zijn een hele belangrijke energie. Boos zijn heeft bijna altijd te maken met grenzen en grenzen bewaken. En dat is heel erg belangrijk.

De afgelopen weken heb ik me bezig gehouden met een cursus over boosheid en geleerd hoe ik ouders, kinderen en tieners hier nog beter bij kan helpen. Ik ben veel aan hetv werk geweest met boosheid en ik heb ook kritisch naar mijn eigen boosheid gekeken en wat ik hierover heb meekregen van mijn ouders in mijn opvoeding. Dat bepaalt namelijk ook weer wat ik er van nature mee doe in mijn opvoeding van mijn zoons. Ik merk al jaren dat mijn ene zoon explosievere en intensere boosheid laat zien dan mijn andere zoon. In de loop der jaren, mede door mijn coaching cursus, ben ik daar steeds anders mee omgegaan en begrijp ik hem steeds meer.

Wat is boosheid precies? En dan bedoel ik de “niet helpende boosheid,” want dat is meestal waarvoor kinderen en ouders naar mijn praktijk komen. De driftbuien, de boze buien, het stampvoeten, het schelden, het tieren en schelden. Ze komen allemaal voorbij en het mooiste is, er is heel goed mee te werken en heel goed te verhelpen. Zijn kinderen dan nooit meer boos??? Nee natuurlijk niet, want zoals ik al eerder heb aangegeven, boos zijn is belangrijk! Je geeft er je grenzen mee aan!

Als ouders met hun zoon of dochter bij me komen omdat de boze buien het hele gezinsleven beïnvloeden, wil ik eerst weten wat deze boosheid precies is. En welke gradaties de boosheid van het kind heeft. Als we dat weten, gaan we erachter komen waardoor de boosheid getriggerd wordt. Zo komen we erachter dat het kind nog vaardigheden te leren heeft en welke dat zijn. Het kind reageert zo heftig op een situatie omdat hij niet anders kan. Hij heeft dat nog niet geleerd. Hij beschikt nog niet over die vaardigheden.
Wat voor vaardigheden kunnen dat dan zijn?
Denk bijvoorbeeld eens aan:
-Kunnen omgaan met teleurstellingen
-Kunnen omgaan met NEE
-Kunnen omgaan met onmacht
-Kunnen beheersen van een reactie
– Nemen van verantwoordelijkheid
…..en zo zijn er nog veel meer.
Daar gaan we dan vervolgens mee aan de slag. Ik leer kinderen de juiste helpende vaardigheden voor dit soort gevallen. Daar komt heel vaak veel acceptatie bij kijken, het woordje “ jammer!” kan dan heel veel kracht hebben.

Maar boosheid van kinderen staat niet los van de reactie van ouders. Hoe reageer jij als je kind boos is? En hoe voel jij je als je heel boos bent? Simpel gezegd; ben jij dan voor rede vatbaar? Heel eerlijk?
Vaak verwachten we van kinderen dat ze luisteren of in gesprek gaan op het moment dat ze boos zijn. Maar een boos brein kan echt niet meer helder nadenken, dat kan het pas weer als het afgekoeld is. En dat afkoelen, daar kan je afspraken over maken.

Hoe kan je als ouder de boosheid van je kind voorkomen en verminderen in plaats van verergeren? Echt geloof me, dit is helemaal niet zo moeilijk als dat het lijkt. En het heeft niks te maken met het kind zijn of haar zin te geven. Daar leert een kind namelijk niks van en als ouders willen we juist dat kinderen leren!
Het heeft alles te maken met de manier waarop jij reageert en wat je zegt. Erken je de boosheid, ook al begrijp je het misschien niet? Het gevoel is er namelijk wel degelijk bij jouw kind, dat gevoel ontkennen of zeggen dat het onzin is, maakt de boosheid alleen maar erger!
Als ouder kan jij je kind helpen om de boosheid te gaan begrijpen, vaak zien de ouders wel welke vaardigheid er te leren valt. Door te erkennen en te benoemen help jij je kind en help je jezelf want je zal zien, de boze buien worden echt minder!

Als we meerdere kanten van de boosheid in beeld hebben, gaan we afspraken maken. Afspraken over hoe het kind zijn boosheid kan verminderen zodat het niet tot een explosie komt en afspraken voor wat te doen als het onverhoopt toch tot een explosie komt. Want leren lopen doen we met vallen en opstaan, dus leren omgaan met boosheid ook! Zodra het kind weet op wat voor manier hij boos mag zijn, hoeft het deze gevoelens niet meer op te kroppen. Juist deze opgekropte gevoelens zorgen vaak voor de driftbuien die meestal op een onhandig en niet gewenst tijdstip naar buiten komen.

Herken je de situatie waarin een boos kind jullie gezinsleven zo langzaamaan bepaalt. Neem gerust contact met me op! In de meeste gevallen zijn er maar een paar sessies nodig om het in kaart te brengen en te kijken wat voor jullie gezin en voor jullie kind het beste werkt!
Hoe lekker zou dat zijn?