Wie had dit nou ooit kunnen bedenken, dat alles in ons land, in de wereld, stil zou liggen door een virus? Ik blijf het maar een bizarre situatie vinden. Een situatie waarbij gelukkig letterlijk de zon schijnt maar ook regelmatig figuurlijk, maar waarin ik ook momenten heb dat ik heel erg baal van alles en het me allemaal even aanvliegt. Ik merk dat dit voor meerdere mensen geldt.
Voor mezelf geldt dat ik twee oudere zoons heb waarvan 1 elke dag zijn schoolwerk maakt op zijn eigen kamer waar hij geen begeleiding bij nodig heeft. De ander zit in zijn examenjaar en wacht op de toetsen en opdrachten die hij nog moet maken dus heeft mij ook totaal niet nodig. Ik ervaar dit echt als een luxe. Ik merk echt aan veel ouders dat het thuis werken en hun kinderen begeleiden/lesgeven echt een zware taak is. Helemaal begrijpelijk. Probeer balans te vinden in alles en kijk met elkaar naar wat er wel is, bijvoorbeeld het mooie weer zodat we toch even lekker buiten kunnen zitten, al is het op het balkon.
Voor kinderen is het best een moeilijke onzekere tijd. Ze missen hun regelmaat en routine en vele kunnen nergens heen met hun energie. Ze missen vriendjes, vriendinnetjes, opa’s en oma’s en hun leerkrachten. Dat is niet makkelijk. We zijn geneigd als kinderen klagen of met iets komen wat stom of niet leuk is, het vaak om te buigen naar iets zodat het wel meevalt. In dit geval wil ik echt aanraden hun gevoel te erkennen, het gevoel te aanvaarden en erover te praten. Vraag wat het met ze doet en geef aan dat dit heel vervelend is voor ze. Doe ze in deze tijd geen beloften die je niet na kan komen of waarvan niet zeker is. Zelfs voor ons, als ouders, is er voorlopig veel onzeker.
Natuurlijk kan je na zo’n gesprekje kijken wat er is wat wel gedaan kan worden, zoals videobellen met oma, een kaart sturen naar een vriendje, samen een spelletje spelen of wat lekkers bakken.
Merk je ’s morgens dat er een baaldag is en dat het even niet zo lekker lukt, aanvaard dit dan ook. Het is even zo als het is. Lukt het niet, dan lukt het een dagje niet. Voor jezelf maar zeker ook voor je kinderen. Probeer als het weer relaxter is je kinderen uit te leggen waarom schoolwerk door moet gaan. Het is geen vakantie en de lesstof gaat door en als we weer naar school gaan wil je geen gat hebben van 5 of 6 of zelfs meer weken in de lesstof. Er is namelijk geen tijd om deze weer in te halen.
Daarnaast merk ik ook bij veel kinderen die ik spreek dat er ook een soort rust is. Ze gaan snel door hun schoolwerk heen en ook voor zwakkere kinderen met goede begeleiding van ouders kan het een enorme boost geven. En veel ouders hoor ik zeggen dat het best leuk is dat ze van zo dichtbij mee kunnen kijken naar de lesstof en wat er allemaal bij bijvoorbeeld rekenen komt kijken. Probeer te genieten van de tijd met elkaar! Zo maken wij van elke avondmaaltijd een gezellig moment. Mijn jongens helpen me zelfs met koken met hun muziekje of gewoon de radio op de achtergrond maken we de lekkerste gerechten.
Dus hou vol, het wordt weer anders!!! Misschien niet meer gewoon maar het wordt zeker weer anders! Geniet van elkaar en zoals een oude oom van mij altijd zei “Blijf Blij!!”
En fijne Pasen!!
