Zo ging het pesten over!

“De week tegen pesten”

Deze week is het ”Week tegen pesten.” Iedereen is er over eens dat pesten niet oké is. Maar in gesprek met mensen om mij heen wordt duidelijk dat iedereen net iets anders verstaat onder pesten. Is het pas pesten als het elke dag gebeurt door een grote groep bijvoorbeeld in de klas? Of is het al pesten als iemand een vervelende voor jou kwetsende opmerking tegen je maakt?

Gepest worden en het gevoel hebben gepest te worden is ook nog een groot verschil. Maar voor mij als juf was dat gevoel bij iemand al voldoende om er aandacht aan te besteden.
Zo had ik een groep 7 met een jongen die net was anders was dan de gemiddelde andere kinderen. Als ik mijn klas observeerde, had ik niet het gevoel dat hij echt buiten de boot viel, maar toch kwam deze jongen bijna elke dag thuis met rottige verhalen over zijn klasgenoten en daar kwamen geregeld tranen bij. Hij werd gepest!
Op een middag heb ik alle kinderen een blaadje gegeven met de opdracht deze te verkreuken. Ze mochten erop springen, het in elkaar proppen en er zelfs lelijke dingen tegen zeggen. Ook had ik één blaadje waar ik meerdere kinderen vroeg maar één kreukel in te maken.
De volgende opdracht was het blaadje weer recht te strijken, helemaal glad te maken. Als dat niet lukte mochten ze ook wel sorry zeggen tegen het blaadje. Natuurlijk lukte dit niet meer, hoe hard ze ook hun best deden er bleven kreukels in. Ik zei “En zo voelt het ook voor iemand die gepest wordt!”
De klas viel stiel. Heel stil!
IK legde uit dat iedere kreukel en vouw symbool stonden voor vervelende opmerkingen, soms niet eens echt als pesten bedoeld. Iedere rotopmerking laat een kleine schade achter. “Als iedere leerling maar 1 keer per dag iets onaardigs zegt tegen één bepaald iemand, voelt diegene zich aan het eind van de dag als dit blaadje!” Helemaal om duidelijk te maken dat het hier niet om één of twee kinderen ging die een ander moedwillig pestten.

En daarna gebeurde het mooiste! De bewuste jongen die zich gepest voelpestende, stak zijn vinger op en zei “Ik voel me vaak als het blaadje!” Wat een held, wat een moed en wat een kracht!
Daarna volgde er een mooi, open en waardevol gesprek. Dat dit een klas was met verder een hele fijne cultuur werd meteen weer duidelijk!
Ik zag de jongen opbloeien! De klas was zich bewust geworden van het gevolg van hun gedrag.
Ik had deze opdracht niet zelf bedacht, op social media had ik al meerdere keren hierover gelezen en wilde het graag gebruiken in deze situatie.

Laten we deze week weer eens extra bewust zijn welke uitwerking ons gedrag kan hebben op anderen. Maak die ene grappig bedoelde, maar rot overkomende opmerking eens niet maar maak in plaats daarvan een compliment of zeg iets aardigs en kijk wat de uitwerking zal zijn!
Laten we deze week gebruiken om daar een gewoonte van te maken, aardige dingen zeggen! Succes!

Geef een reactie