In december kwam ze voor het eerst bij me. Ze kwam wat onzeker binnen, maar ze kwam en dat gaf aan dat ze echt wilde. Naar school gaan was een ding geworden. Ze bouwde voor zichzelf zoveel spanning op dat ze er echt lichamelijk ziek van werd. Als ze dan uiteindelijk toch op school was, was dor de deur van de klas gaan al een overwinning om nog maar te zwijgen over het gevoel als ze een beurt zou krijgen. Bij het idee dat ze iets voor de klas moest presenteren, knakte ze.
Door naar mij toe te komen gaf ze aan dat ze weer rechtop wilde staan. Als je zoveel kracht hebt, komt het goed! Dus ging ze aan de slag. Niet-helpende gedachten maakten haar onzeker en bang, krachtig zette ze deze om in groene helpende gedachten. En steeds als de niet-helpende gedachten de kop weer opstaken, zorgde zij dat de groene gedachten sterker waren. Dat lukte en de ergste spanning ebde weg.
Kinderen die in weken of soms zelfs maanden spanning of angsten opbouwen hopen er terecht op na één sessie bij mij vanaf te zijn. Als ik ze laat weten dat dat niet hoeft en soms ook niet kan, geeft dat verlichting. Ze krijgen tijd en dan nemen ze die ook, dat geeft rust en dat geeft vaak weer kracht. Langzaam groeit het zelfvertrouwen.
Elke week werkte ze haar kracht weer verder uit. Kracht ging steeds meer samen met trots want in een vrije korte tijd bij mij had zij zoveel bereikt. En let op zij had dit bereikt, ik heb haar slechts wat ideeën en inzichten gegeven. Ongezonde spanning is steeds meer overgegaan in wat we noemen gezonde spanning. En die spanning is soms goed, die helpt je scherp en alert te zijn. Die is niet erg om te voelen, zo lang je dat maar weet en begrijpt!
Ik zag dit meisje elke week sterker en sterker worden, weer gaan stralen en trots zijn op zichzelf. Ze weet weer wie ze is, waar ze voor staat, waar ze goed in is en dat ze goed is zoals ze is!