Mijn vorige nieuwsbrief schreef ik vlak voor de zomervakantie, ik startte mijn nieuwsbrief nadenkend over het bizarre laatste halve jaar. En nu zitten we alweer in februari van het nieuwe jaar en blijft het allemaal raar en ongewoon en zeker ook onhandig.
De laatste weken heeft weer een hoop flexibiliteit en veerkracht van mensen gevraagd. Kinderen die thuis les krijgen of thuis hun schoolwerk maken. Tieners van de middelbare school die thuis toetsen maken en net te horen hebben gekregen dat zij voorlopig nog niet mogen. Jongeren die net aan een nieuwe opleiding zijn gestart en pas een paar keer hun medestudenten hebben gezien. En ouders die soms meer ballen moeten hooghouden dan ze ooit voor mogelijk hadden gehouden.
Maar veerkracht lijkt er wel te zijn.
Natuurlijk waren er rellen, waar we thuis met verbazing met onze kinderen over gesproken hebben, maar dat was maar een klein groepje van Nederland. De meeste mensen zaten netjes thuis.
Flexibiliteit merk ik ook bij de kinderen, elke keer moeten zij zich weer aanpassen aan nieuwe situaties. Daarin zijn de meeste kinderen behoorlijk gegroeid. En wellicht moeten we meer kijken naar welke groei kinderen hebben doorgemaakt op andere vlakken dan steeds weer naar achterstanden. Veel kinderen hebben geholpen met koken of andere huishoudelijke klusjes.
Ik heb vanaf de zomervakantie niet stil gezeten. Naast dat er voldoende kinderen zijn, die ik op wat voor manier dan ook ondersteun, heb ik ook weer van alles bij geleerd.
Veel kinderen kunnen niet meer (lang) stil zitten en in een klas met 30 kinderen is dat best wel eens lastig. In een zeer interessante workshop leerde ik veel over “wiebelen en friemelen.” Soms hebben kinderen letterlijk beweging nodig om tot leren te komen, hun lijf vraagt erom. Dus als we ze willen laten leren, zullen we ze moeten laten wiebelen en friemelen.
Ik vertel kinderen altijd dat we iets moeten zoeken waar ze hun hoofd niet bij nodig hebben, want je hoofd heb je nodig voor de lesstof. Denk dan dus aan een veter of stukje touw van zo’n 70 cm, of aan een apart blaadje waar ze op mogen doedelen of een tangel die je alle kanten op kan bewegen. Alles ligt hier in de praktijk, kinderen nemen het mee naar school en in mijn klas hebben sommige ook al een veter. Natuurlijk wel even goed uitleggen wat wel en niet mag. Ik wil natuurlijk geen veters om nekken zien 😉
Ook heb ik een cursus gevolgd over concentratieproblemen, die sluit daar zo mooi bij aan. Tegenwoordig roepen veel kinderen dat ze zich niet kunnen concentreren of concentratieproblemen hebben. Maar spelen ze een spelletje op hun telefoon of kijken ze een filmpje zijn ze niet te bereiken. Mooie concentratie! Ze kunnen het!!!!
Dus als het op school niet lukt, ga dan op zoek naar de oorzaak. En dat kunnen er best wat zijn. Bijvoorbeeld zoals hierboven beschreven; het lijf dat niet mee werkt, faalangst omdat ze bang zijn het niet te kunnen begrijpen, verveling omdat het te makkelijk is kunnen eruit zien als concentratieproblemen. Ook organisatieproblemen kunnen er zo uitzien. Fijn om daar kinderen en ouders nog beter bij te kunnen ondersteunen.
Mooi nieuw materiaal word ik ook erg blij van. Zo heb ik voor vergroten van zelfvertrouwen het Complimentenspel en Schatgravers aangeschaft. Bij Schatgravers ga je op zoek naar je kwaliteiten, je schatten, gecombineerd met opdrachtjes met betrekking tot positief denken. Leuk om met kinderen te doen, helemaal leuk om er 1 ouder bij te vragen. De complimentjes vliegen je om de oren!
Ook weer een paar waardevolle boeken erbij die ik al eens deelde op mijn website of socials. Met jongere kinderen werkt het goed om verhalen te vertellen waar ze zich zelf in herkennen, maar ook oudere kinderen vinden het heerlijk als ik zo’n verhaal voorlees.
Een voorleesboekentip is toch echt wel “Hier zijn Ari en Loek” van Yvonne de Vries. Eigenlijk een beetje de moderne Jip en Janneke uit een samengesteld gezin. Als ik hieruit de bepaalde verhaaltjes voorlees merk ik een feest van herkenning bij kinderen. Zeker een aanrader voor thuis!
Na zo’n lange nieuwsbrief ben ik me er weer van bewust dat ik wat vaker de tijd moet nemen voor een nieuwsbrief om deze wat korter en overzichtelijker te houden. Dus laat dan mijn voornemen zijn dat ik jullie over niet al te lange tijd vertel over mezelf als “Gelukscoach” Wat een leuk traject is dat ook weer!!
En leuke dingen word ik blij van en dat kan ik wel gebruiken.
Om af te sluiten gebruik ik mijn ooms favoriete uitspraak “Blijf Blij!”
