Wat een interessant boek “Korte lontjes” van Hans Kaldenbach. Geschreven in de vorm van 99 tips voor het omgaan met jongeren in de klas. Nou sta ik zelf voor groep 4 en die vallen natuurlijk nog niet onder de categorie “jongeren” , maar in mijn praktijk werk ik wel met jongeren en via mijn zoons hoor ik veel verhalen over het middelbaar onderwijs en situaties in de klas. Dus ik was meteen geïnteresseerd.
In het boek wordt uitgelegd dat de jongeren zijn veranderd en natuurlijk hebben opvoeders daar direct en indirect aan mee gewerkt. Jongeren zijn steeds minder autoritair gezag gewend zijn. Hij noemt het verticaal gezag↑ (van bovenaf) en horizontaal gezag↔(meer horizontaal dus naast elkaar). Jongeren lijken een stuk minder onder de indruk te zijn van gezag dan “vroeger.” Hij legt in dit boek heel goed uit dat leerkrachten van nu wel vast kunnen houden aan de “ouderwetse” manier van lesgeven, maar dat dat niet erg succesvol zal zijn. En inderdaad zullen veel mensen/leerkrachten nu denken “Jongeren kunnen het niet meer aan, dus moet ik me aanpassen?” Nou ja, hij noemt het dan slim inspelen op, strategisch zijn en doelgericht reageren. En natuurlijk gaan jongeren dan weer gewoon naar je luisteren en gewoon weer doen wat jij als leerkracht wilt. Je krijgt ook meer inzicht op waarom “macho’s” op een bepaalde manier reageren, waar komt dat gedrag vandaan. En hoe kan je er het beste mee omgaan zodat het uiteindelijk de meeste winst oplevert.
Er worden communicatievormen vergeleken met judo en karate en er wordt heel goed uitgelegd hoe je conflicten kunt bepreken. Het laatste stukje over vechtpartijen op school sprak mij zeker aan. Hoe kan je als school vechtpartijen beïnvloeden en leerlingen laten inzien wat hun aandeel is in een vechtpartij?
Ik vind dit een boek wat eigenlijk veel leerkrachten op het Voortgezet onderwijs eens zouden moeten lezen (het leest makkelijk weg) en er zeker hun voordeel mee doen!
