Daar had ik meer dan 16 jaar geleden allerlei gedachten over. Ik was 21 toen ik afgestudeerd aan de Pabo was en verantwoordelijk was voor een klas vol kinderen. Ik wist heel wat van lesgeven maar kwam ook regelmatig in gesprek met de ouders van mijn leerlingen over de opvoeding. Natuurlijk zei ik waarvan ik dacht dat goed was, maar wat wist ik er nou helemaal van…….
Ik weet nog goed dat mijn oudste zoon een week of vier was en ik dacht “Waarom is niemand er eerlijk over? Het is gewoon heel zwaar een kind te hebben en de juiste beslissingen te nemen! Die verantwoordelijkheid te voelen.”
Gaandeweg kwam ik steeds meer te weten over opvoeden en natuurlijk ben ik er altijd mee bezig geweest door mijn eigen twee kinderen en mijn werk als leerkracht in het basisonderwijs. Maar pas toen ik de opleiding voor kindercoach gedaan had, ging ik me er steeds meer in verdiepen. Ik lees graag boeken over opvoeden en durf ondertussen wel te zeggen dat ik er heel wat van weet. Mijn jongens hebben wel eens gezegd als ik mijn opvoedstijl weer eens bij aan het schaven was, “Ach mam, heb je weer een boek gelezen?” Alles cursussen, alle boeken, mijn twee jongens, alle gesprekken met ouders en de vele kinderen die ik zie, hebben van mij echt wel een andere opvoeder gemaakt. Een opvoeder die vaker kijkt en bedenkt wat mijn kinderen nodig hebben in het dagelijkse leven maar ook voor hun latere leven. In mijn blogs haal ik dingen aan als zelfvertrouwen, magister en beschermend opvoeden. Ik geloof echt in de punten die ik daarin aanhaal en breng deze in de praktijk voor mijn kinderen.
De Puberteit is wel een fase die mij weer even op scherp gezet heeft, die heeft mijn rol als opvoeder weer iets veranderd. Ik denk dat, naar mate je kinderen ouder worden, je langzaam steeds meer naast je kind komt te staan om zo in gesprek te gaan en samen de weg te bekijken die bewandeld moet worden. En natuurlijk denk ik af en toe dat linksaf echt de beste keuze is, terwijl mijn zoon besluit rechtdoor te gaan. Dat is loslaten en kijken hoe hij zijn weg bewandeld, want meekijken blijf je natuurlijk wel doen, soms van dichtbij en soms met een verrekijker!
Deze week is het “De week van de opvoeding” en verzorg ik een workshop over het Puberbrein op de Wethouder Brederode School in Rijswijk. Maar er zijn de hele week overal en nergens workshops en lezingen te vinden. Mijn collega coach uit Leidschenveen geeft een workshop over hoogsensitivitiet ,Jordie Vos, van Stiefgoed, heeft een inloopochtend voor samengestelde gezinnen. En zo is er voor ieder wat wils te vinden op de site van “De week van de opvoeding.” Ook bij jou in de buurt! Doe er vooral je voordeel mee! En laat me weten wat je ervan opgestoken hebt.
En praat erover met elkaar want tenslotte doen we allemaal waarvan we denken dat het het beste is voor ons kind. Door erover te praten kom je er soms achter dat er toch nog iets beters is, wat beter bij jouw kind aansluit! En je natuurlijk ook altijd één of twee sessies bij mij boeken zodat je er weer op een frisse manier tegenaan kijkt. Succes en geniet ervan!
