De kans gekregen…..?
Half oktober toen de zon buiten nog af en toe heerlijk scheen, stapte ze mijn praktijk binnen. Een tiener uit 2 Gymnasium. Onzeker en met veel spanning van school. Het was voor het grootste deel haar eigen keuze geweest om Gymnasium te gaan doen, in de eerste ging het allemaal best redelijk goed dus ze zag dit helemaal zitten. Wat een kracht en lef is er nodig om als je 12 jaar bent zo’n beslissing te maken. Ouders stonden er achter maar voor hen was het vooral belangrijk dat het ook nog leuk voor haar bleef.
Maar nu in 2 Gymnasium viel het toch wel tegen. Als een perfectionistisch persoon is het niet altijd makkelijk om met een zesje tevreden te zijn, maar in veel gevallen moet je op het VWO toch echt blij zijn met een 6.
We spraken veel over haar kracht en goede eigenschappen, wat er echt een heleboel zijn. Ze wist ook steeds het antwoord te geven wat ik hoopte te horen maar hoe zat het echt met haar zelfvertrouwen?Want iets zeggen en iets voelen is een heel ander iets! ! Ook werd steeds meer helder voor haar dat er nog zoveel andere leuke dingen waren in haar leven waar ze zoveel plezier uit haalde, terwijl ze zo focuste op de resultaten van school!
Een paar sessies later was er echt al vooruitgang te zien en te merken haar zelfvertrouwen groeide, de dingen die ze stee
ds netjes zei werden van haar, ze voelde het steeds meer. Ook haar trots groeide en op dat moment snapte ze het ineens! Al die tijd zei ze dat ze vooral in 2 Gym zat omdat ze die kans had gekregen en ineens zei ze “Ik heb die kans verdiend!!!”
Vanaf daar ging het allemaal wat relaxter, nog steeds is kleine stapjes maar ook dan kom je uiteindelijk waar je zijn wilt! Wat was dit een mooie weg en wat een geluk heb ik dat ik die weg samen met haar heb mogen bewandelen! Zet ‘m op meid!
De kans gekregen…….?
